නුඔ එන්නේ කවදාද

කණා මැදිරි එළි එදා වගේ නෑ අද

ගුලි වෙලා ගිහින් උන් අදුර තුල නුඔ වගේම
හිස් අහස කරැවලයි මගේ දුක් සිත සේම
තරගයට අපි ගැන්න තාරුකා කෝ... කොහිද
ඉද හිටක දැවටිලා ඈතටම පැන දුවන
මද සුලං රැලකවත් නුඔ සුවද දැවටිනිද
එදා නුඔ කවි ලීව දොඩමලු වු මා දෙනෙත
නුඔ සෙවු වෙහෙසටම ගොලු වෙලා ගිහින් අද 

තාරුක නෙතු එලියෙන් යලි පාර අසා ගෙන

දුක කියන නෙතු අගට හින මල් කැන්දන
නුඔ එන්නේ කවදාද ලීයු කවි මුමුණන්න